In de aula van de Boeg zullen wij hartverwarmende concerten geven waar mensen hun persoonlijke nummers krijgen te horen.
We ervaren het project als ontzettend mooi en verrijkend. Het is een combinatie van geven en ontvangen. We merken dat de bewoners van de Boeg het ontzettend fijn vinden om persoonlijke aandacht te ontvangen. We hebben namelijk al meerdere keren terug gekregen dat zij dit zo missen in het dagelijks leven. Er is geen tijd meer voor want de verzorging moet snel weer door na het aantrekken van steunkousen of het helpen aankleden.
De liefdevolle aandacht, er echt even zijn in aanwezigheid, is super helend en hartverwarmend. Zowel voor de bewoners als voor ons. Onze insteek was om te verbinden met muziek en klank. Dit is ook wat we brengen maar we hebben ons vanaf het begin faciliterend opgesteld naar de Boeg en haar bewoners. Dat wil zeggen, doen waar er op dat moment behoefte aan is. Dit stemmen we altijd met de begeleiding af. Een aantal keer gaven we voor de groep een sessie klankheling, waar de bewoners hier en daar wat onwennig aan mee deden, maar zeker nieuwsgierig waren naar wat deze twee vrouwen ze kwamen laten zien. En het stiekem toch ook wel heel leuk vonden, deze nieuwe manier van 'zingen' Ook zongen we uit volle borst: "bij ons in de Jordaan" en "aan die Amsterdamse grachten" en werd er gelachen terwijl de mensen met shakers en belletjes op het ritme mee bewogen.
Op de afdeling dementie, worden de mensen het meest blij van "dikkertje dap" en "zeg roodkapje waar ga je heen" Samen zingen we met zo veel vreugde en het is hartverwarmend om in aandacht samen te zijn. Elkaar aan te kijken en liefde te delen. Wat ons opvalt is dat bewoners in het begin, als ze je net ontmoeten vaak wat voorzichtig kunnen zijn. Wat afwachtend. Maar, wanneer je toegelaten bent na een mooi gesprek, een handmassage, een stukje voorlezen, een liefdevolle aanraking of samen zingen word je zo mooi open en liefdevol ontvangen.
Zo is Renée al meerdere malen als een "persoonlijke vriendin" door de gangen meegenomen door mevrouw Vermeulen om op bezoek te gaan bij de andere bewoners en werd zij vol trots voorgesteld. Hebben wij samen met Mevrouw Nauta en mevrouw Stoltz buiten in het zonnetje gezeten bij het water, gewikkeld in dikke dekens in de rolstoel. En was er ontroering omdat de wind over de wangen blies.
Daarnaast deed Renee mevrouw Dollee aan haar overleden dochter denken waardoor er veel emotie en een liefdevol samenzijn ontstond, zong zij Ave Maria op verzoek van mevrouw Deen terwijl haar handen werden gemasseerd masseerde en zij zachtjes een traan liet rollen. En zo stelde Sophie mevrouw Schmitz gerust door er voor haar te zijn nadat ze zo van slag was omdat de vaccinaties die ochtend waren gegeven en werden we overladen met zelf gehaakte theelichtjes.