Foto Kaart

Keti Koto

Er is vergaderd met de organisaties aangesloten bij Rakoki en daarna zijn de taken verdeeld onder de verschillende pers

Wat u heeft gedaan en hoe dat is gegaan.

Waarom u dit initiatief wilde realiseren.
Rakoki wilde dit initiatief organiseren en realiseren, omdat het te maken heeft met een deel van de cultuur, de culturele programmering en het bewustwordingsproces dat gaande is. Boven is al het kweken van begrip en saamhorigheid in het kader van de cross culture /multiculturele samenleving waarin wij leven met een gedeelde geschiedenis een speerpunt. Dit mede gezien het feit dat de minister president voornemens was om het slavernij verleden op de politieke agenda te plaatsen.
Belangrijk voor Rakoki als organisatie is dat het kweken van onderlinge begrip om elkaars cultuur en geschiedenis te kennen en te respecteren een speerpunt vormt

Wie er mee hebben gedaan en hoeveel mensen dat waren.
Aan de organisatie van het geheel hebben de volgende persoenen meegedaan

Zie dan de lijst van het programma

Wat er is bereikt in de buurt.
Er waren bewoners van de buurt stadsdeel West/Bos en Lommer aanwezig, waaronder ook autochtone Nederlanders. Het programma strekte verder dan de buurt. Personen uit de verschillende stadsdelen van Amsterdam waren aanwezig. De aanwezigen konden kennis nemen van de geschiedenis van hun mede bewoners vertelt tijdens de lezing over slavernij. De aanwezigen konden middels plaatjes ook aanschouwelijk de informatie tot zich nemen. Daarnaast was er ook een moment waarom de aanwezigen een vleugje konden ervaren van het bitter en het zoet van de slavernij. Zo konden zij ruiken en proeven van de kwasibita gebruikt tijdens de slavernij, voor genezing en voor het gezond houden van lichaam en geest.
Ook konden de aanwezigen een soepje gebruiken die terug voerde naar de slaventijd en dat op hoogtij dagen werd gegeten.
De ervaring en de interactie met het publiek was levendig en de aanwezige bewoners en overige genodigden gaven blijk van waardering tijdens de conversaties die er ontstonden. Voor sommige bewoners/ aanwezigen bleek het geheel een eyeopener te zijn. Wij als organisatie konden terug blikken op een geslaagde herdenking van het slavernij verleden.